به گزارش  جویباران،۱۴ اسفند ماه روز جشن نیکوکاری، روزی که قلک‌های مهربانی می‌شکند تا دلی نشکند. این روزها که به پایان سال نزدیک می‌شویم، چشم کودکان محروم به دستان نوازشگری است که همواره به بهانه‌ای محبت را با دیگران تقسیم می‌کنند.

در آستانه سال نو، قلب‌های شکسته تنها به عشق کسانی می‌تپد که آن‌ها را فراموش نمی‌کنند، نگاه‌ها به مردمی است که مهر و محبت از آنها جاری است، عشق به همه خوبی‌ها در وجودشان موج می‌زند و شادی‌ها را تقسیم می‌کنند. اگر در گوشه و کنار شهرمان کودکانی یتیم و بی‌سرپرست وجود دارند که مهربانی را می‌جویند، در عوض کسانی هستند که دل مهربانشان تاب گریه کودکان را ندارند و بخشی از اندوخته ماهانه و یا سالانه خود را به صندوق‌های مهربانی می‌ریزند تا دل کودکان غمگین بهاری شود.

بهار می‌آید تا زنده شوی برای از نو سرودن. برای خط زدن فاصله‌ها و به یاد آوردن احساس‌ها.

بهار می‌آید تا جان بگیری با عاطفه بارانی مادی و معنوی. بهار می‌آید تا حس کودکان را درک کنی و درد درمندان را لمس. بهار می‌آید تا با حضور بخشنده‌ات راهی بهشت شوی همان گونه که رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌فرماید: بخشندگی یکی از درختان بهشت است که شاخه‌های آن در دنیا آویخته است هر که بخشنده باشد به یکی از شاخه‌های آن آویزان شده و آن شاخه او را به طرف بهشت می‌کشاند. نیکی و نیکوکاری، امری پسندیده و ستودنی است و هیچ کس در ارزش و اهمیت آن تردیدی ندارد،‌ با این همه بسیاری از مردم گمان می‌کنند که نیکی کردن کاری دشوار است که از عهده آن‌ها بر نمی‌آید.

احسان به عنوان فضیلت انسانی و عبادتی بزرگ، همواره از سوی بشر مورد توجه و تشویق بوده است. حتی بسیاری از مردمان با آنکه خود را اهل احسان نمی‌شمارند، به اهل آن احترام ویژه‌ای می‌گذارند و نیکوکاران، از سوی همه بشر، مورد توجه و ستایش هستند.

در جامعه اسلامی و در مکتب شریف اسلام، همه مردم، اعضای یک خانواده‏‌اند که از منبع فیض الهی به وجود رسیده‌‏اند و در نهایت به سوی او بازمی‌گردند. جامعه همچون فضای خانواده‏ای است که هر شخص، عضوی از اعضای آن به شمار می‌آید. هر کس در این خانواده بزرگ به دیگران نیکوکارتر و دلسوزتر و در رفع نیازهای آن‌ها مقدم‏‌تر باشد، نزد خدای بزرگ که سرپرست این خانواده است، محبوب‏‌تر و روسفیدتر است و عاقبتی بهتر و روشن‌تر خواهد داشت. امام صادق علیه‏‌السلام می‏‌فرماید: خداوند بزرگ فرموده است: مردم خانواده من هستند پس محبوب‏‌ترین آنها نزد من، کسانی هستند که به مردم مهربان‏‌تر بوده و در تأمین نیازهایشان کوشاتر باشند.

علی جواهری نویسنده و محقق اجتماعی در گفت‌وگو با خبرنگار ما، می‌گوید: در فرهنگ اسلامی ایرانی این معنا جا افتاده است که «هر چه کنی به خود کنی؛ گر همه نیک و بد کنی » این به معنای نیکی کردن به دیگران، بی‌چشمداشت از آنان است، چرا که بازگشت این نیکی و احسان در نهایت به خود فرد است.

وی افزود: در آموزه‌های قرآنی، نگاهی برتر به این رفتار ارزشی شده و از فرازی برتر، احسان به دیگران همان احسان به خود دانسته شده است. از نظر آموزه‌های قرآن، شخصیت هر فردی براساس زیرساخت‌های فکری و بینشی شکل می‌گیرد که از آن به باورهای شخص یاد می‌شود؛ این باورها دارای خاستگاه و ریشه‌های هستی شناختی، انسان شناختی و مانند آن است.

این محقق اجتماعی در ادامه بیان کرد: باورها و نگرش‌ها، اخلاق فردی را می‌سازد و این اخلاق و خلق و خوی فرد است که رفتارهایش را مدیریت می‌کند؛ بنابراین، تجلی شخصیت افراد را نخست در صفات اخلاقی و سپس در رفتارهای فردی و اجتماعی آن می‌توان شناسایی کرد؛ منش و کنش هر فردی بیانگر شخصیت فرد و آینه‌ای از آن است؛ با شناخت رفتارها و اخلاقیات و روحیات هر شخصی می‌توان بینش‌ها و نگرش‌های او را دانست و به شخصیت واقعی او پی برد.

جواهری با بیان اینکه نمی‌توان تأثیر و تأثر رفتار آدمی بر شخصیت فردی را نادیده گرفت، خاطرنشان کرد: بسیاری از رفتارهای ما با تکرار و عادی شدن، چنان در شخصیت ما تأثیر می‌گذارد و بینش‌ها و نگرش‌های ما را دگرگون می‌سازد که نمی توان به سادگی از کنار رفتارها گذشت.

علی‌رضا موسوی‌نژاد کارشناس ارشد علوم اجتماعی در گفت‌وگو با خبرنگار ما، اظهار کرد: فرهنگ ایثار و فداکاری نباید محدود به روز خاصی باشد بلکه باید در تمام ایام سال مورد توجه باشد. خیرین و نیکوکاران کشورمان با پرداخت نذورات و هزینه‌های تحصیلی دانش‌آموزان نیازمند به آنها برای رشد و موفقیتشان کمک می کنند.

وی افزود: باید فرهنگ نیکوکاری و نوع‌دوستی در جامعه ترویج و مشارکت‌های مردمی در رفع نواقض جامعه مورد توجه اساسی قرار گیرد؛ مشارکت در این جشن، تمرین درس ایثار، انفاق، کمک به همنوع و نیز انسان دوستی است که در آموزه های اسلامی به آن تأکید فراوان شده است.

موسوی‌نژاد بیان کرد: دانش‌آموزان در جشن نیکوکاری با دستان مهربان خود، بذر مهربانی را در دل همکلاسی‌ها و دانش‌آموزان نیازمند می‌کارند و آنان را در سال جدید شاد می‌کنند؛ برای گسترش فرهنگ نوع‌دوستی در کشور نیازمند به آموزش و بردن فرهنگ نوعدوستی به مدارس هستیم.

وی تأکید کرد: بی‌تفاوتی به مسئله فقر و نیازمندان عوارض و آسیب‌های اجتماعی زیادی در پی دارد؛ ما باید ایثار و فداکاری را از شهیدان یاد بگیریم که با نثار جان خود نیکوکاری و از خود گذشتگی را به مردم آموختند؛ مسلمانان باید برای کمک به همنوع، سیره وروش پیامبر(ص) را الگو قرار دهند و از توجه به نیازمندان و فقرا غافل نشوند.

کارشناس اجتماعی با اشاره به اینکه همه باید تلاش کنیم تا نوع دوستی و شادی و نشاط را در جامعه گسترش یابد، گفت: ازمردم و مسئولان می‌خواهیم که با توجه به توان خود در مراسم نیکوکاری امسال مشارکت کنند و به نیازمندان با کمک‌های خود یاری رسانند.

اگرچه انسانیت انسان اقتضا می‌کند تا هر لحظه، لحظه احسان و هر روز، روز نیکوکاری باشد؛ اما روزهای آخر اسفندماه هر سال، به عنوان روزهای احسان و نیکوکاری است تا مردم در آستانه برپایی یک نوروز جدید، عملا به یاری هم بشتابند و دستِ یکدیگر را بگیرند.